Chords for Do szopy, hej pasterze - kolęda - Mazowsze.: C, F, Gm, C7. Chordify is your #1 platform for chords. Grab your guitar, ukulele or piano and jam along in no time.
Do szopy hej, pasterze (Hirten, zur Krippe eilet) pdf file, separate edition from a choral collection Carus 3.294/30-010-000, ISMN 979-0
"Do szopy hej pasterze"Rozbarska Orkiestra Parafialna.Nagranie z uroczystej mszy św. Bożego Narodzenia w parafii św. Jacka w Bytomiu, 25.12.2015r
Listen to Do Szopy, Hej, Pasterze on Spotify. The Christian Devotional · Song · 2021. Home; Search; Your Library. Create your first playlist It's easy, we'll help you.
Provided to YouTube by SongCast, Inc.Do Szopy Hej Pasterze · The White & Red BandPolskie Koledy, Vol. 1℗ 1997, The White & Red BandReleased on: 2014-12-05Aut
Coral Nova. Navàs. Concert Nadal 2011. Cançó Polonesa de Nadal.Boże Narodzenie piosenka śpiewana przez chór kataloński.Zharmonizowane na cztery głosy jest pr
. Na patronów serwisu czekają wyjątkowe materiały: ✓ Zbiór nut wszystkich utworów w formacie pdf ✓ Zbiór nagrań wszystkich utworów w formacie mp3 ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat zasad muzyki ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat kontrapunktu ✓ Możliwość konsultacji na tematy związane z kursami Aby zostać patronem serwisu wejdź na 1. Pasterze mili! Coście widzieli? Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego, Syna Bożego, Syna Bożego. 2. Co za pałac miał, gdzie gospodą stał? Szopa bydłu przyzwoita, i to jeszcze źle pokryta, pałacem była, pałacem była. 3. Jakie łóżeczko, miał Paniąteczko? Marmur twardy, żłób kamienny, na tem depozyt zbawienny, spoczywał łożu, spoczywał łożu. 4. Co za obicie miało to dziecię? Wisząc z pod strzech pajęczyna, Boga i Maryi Syna, obiciem była, obiciem była. 5. W jakiej odzieży, Pan nieba leży? Za purpurę, perły drogie, ustroiła go w ubogie pieluszki nędza, pieluszki nędza. 6. Czyli w wygodach, czy spał w swobodach? Na barłogu, ostrem sianie, delikatne spało Panie, a nie w łabędziach, a nie w łabędziach. 7. Co za bankiety, co miał za wety? Piersi niewinnej Mateńki, nad kanar słodszych maleńki kosztował Panie, kosztował Panie. 8. Kto asystował, kto go pilnował? Wół i osioł przyklękali, parą go swą zagrzewali, dworzanie jego, dworzanie jego. 9. Jakie kapele nuciły trele? Aniołowie mu śpiewali, my na dudkach przygrywali, skoczno, wesoło, skoczno, wesoło. 10. Kto więcej spieszył, by dziecię cieszył? Józef stary z Panieneczką, za melodyjną piosneczką, dziecię cieszyli, dziecię cieszyli. 11. Jakieście dary, dali ofiary? Sercaśmy własne oddali, a odchodząc poklękali, czołem mu bili, czołem mu bili. Podobało Ci się? Poleć znajomym - będą Ci wdzięczni Post Views: 1 071
Kolęda Do szopy, hej pasterze, wywodzi się najprawdopodobniej z Małopolski Wschodniej. Już w roku 1931 pojawiła się w śpiewniku "Śpiewajmy Panu! Śpiewnik Kościelny do użytku Młodzieży Szkolnej" wydanym w Lwowie. Autor kolęda Do szopy, hej pasterze, jest bliżej nieznany, choć napisanie niektórych zwrotek kolędy przypisuję się Józefowi Albinowi Gwoździowskiemu, ówczesnemu kompozytorowi muzycznemu. Niestety autor tekstu i muzyki kolęda Do szopy, hej pasterze, po dziś dzień jest nieznany, mimo iż kolęda ta na stałe wpisała się w pamięć Polaków i rok rocznie odśpiewywana jest w polskich kościołach. 1. Do szopy, hej pasterze,Do Szopy, bo tam cud!Syn Boży w żłobie leży,by zbawić ludzki Śpiewajcie Aniołowie,pasterze, grajcie się Królowie,nie budźcie Go ze snu. x2 2. Padnijmy na kolana,to Dziecię to nasz Bóg,Witajmy swego Pana;wdzięczności złóżmy Śpiewajcie Aniołowie,pasterze, grajcie się Królowie,nie budźcie Go ze snu. x2 3. O Boże niepojęty, ktopojmie miłość Twą?Na sianie wśród bydlęty,masz tron i służbę Śpiewajcie Aniołowie,pasterze, grajcie się Królowie,nie budźcie Go ze snu. x2 4. On Ojcu równy w Bóstwieopuszcza niebo sweA rodzi się w ubóstwiei cierpi wszystko złeRef.: Śpiewajcie Aniołowie,pasterze, grajcie się Królowie,nie budźcie Go ze snu. x2 5. Bóg, Stwórca wiecznej chwały,Bóg godzien wszelkiej czci,patrz, w szopie tej zbutwiałej,jak słodko On tam Śpiewajcie Aniołowie,pasterze, grajcie się Królowie,nie budźcie Go ze snu. x2 6. Jezuniu mój najsłodszy,Tobie oddaję skarbie mój najdroższy,racz wziąć na własność Śpiewajcie Aniołowie,pasterze, grajcie się Królowie,nie budźcie Go ze snu. x2
Do szopy hey pasterze najpiękniejsze polskie kolędy linia melodyczna opracowana przez: [odsłon: 21894] E1-||---------0----------0-0--2-0------------0----------0-0--2-0------------------|- B2-||----3-3----3-2-2-------------3------3-3---3-2-2-------------3----------------|- G3-||--2---------------2---------------2-------------2----------------------------|- D4-||-----------------------------------------------------------------------------|- A5-||-----------------------------------------------------------------------------|- E6-||-----------------------------------------------------------------------------|- E1-||----2-2--3-2-0-0--3-3-7--5-4-5------2-2--3-2-0--0-----0-0--2-0---------------|- B2-||---------------------------------------------------------------3-------------|- G3-||--2-------------------------------2----------------2-------------------------|- D4-||-----------------------------------------------------------------------------|- A5-||-----------------------------------------------------------------------------|- E6-||-----------------------------------------------------------------------------|- Informacja: Użytkownik przyjmuje do wiadomości, iż w portalu są prezentowane jedynie utwory szkoleniowe własnego autorstwa na bazie linni melodycznych orginałów, akordy do ćwiczeń interpretacji wersji ogniskowych utworów, oraz takie, których publikacja nie narusza prawa, dobrych obyczajów, uczuć religijnych oraz dóbr osób trzecich chronionych prawem. Administracja zastrzega sobie prawo do wykorzystania opublikowanych prac w celach reklamy serwisu z zachowaniem w/w praw autorskich. Copyright by ©, 2015 - projekt i wykonanie: rafał kołtun
Pytanie Najlepsza odpowiedź Odpowiedział(a) OnlyMac dodano 2010-10-28 21:25 Odpowiedzi (4) Odpowiedział(a) OnlyMac dodano 2010-10-28 15:50 Odpowiedział(a) Programowanie_w_Logo dodano 2010-10-28 21:21 Odpowiedział(a) OnlyMac dodano 2010-10-28 21:25 Odpowiedział(a) Programowanie_w_Logo dodano 2010-10-28 21:37
Okres Narodzenia Pańskiego rozpoczyna się od I Nieszporów Narodzenia Pańskiego i trwa do niedzieli po Objawieniu Pańskim, która jest świętem Chrztu Pańskiego. W oktawie uroczystości Narodzenia Pańskiego obchodzi się święto Świętej Rodziny, święto św. Szczepana, święto św. Jana, apostoła i ewangelisty, święto Świętych Młodzianków, a 1 stycznia uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Naszą modlitwę wzbogacają pieśni na okres Bożego Narodzenia (kolędy), dawniej zwane kantyczkami, rotułami. Należą one zarówno do liryki religijnej, jak i literatury ludowej. Niektóre melodie oparte są na śpiewie gregoriańskim, inne na świeckich pieśniach obrzędowych, a pozostałe to tańce, kołysanki oraz melodie nowe. W Polsce, zgodnie ze zwyczajem, śpiewamy kolędy aż do 2 lutego, święta Ofiarowania Pańskiego. Po Niedzieli Chrztu Pańskiego kolęda jest śpiewana po błogosławieństwie końcowym Mszy Świętej. Warto pamiętać, że kolędy są medytacją tajemnicy Bożego wcielenia i ich śpiew jest wyznaniem naszej wiary w to, że Bóg stał się prawdziwym człowiekiem dla naszego zbawienia. Takie publiczne wyznawanie wiary przynosi nam łaskę pokoju i radości od Zbawiciela (por. Rz 10, 10). 1. A czemuż mój Jezus tak ubogo leży? * Ani po królewsku, ni w drogiej odzieży? * Znać dlatego, by grzesznika, * czartowskiego niewolnika, * od piekła wybawił, przez ubóstwo Czemuż nie w pałacach rodzi się Dziecina? * Wszak świat, niebo, ziemia, Jego jest dziedzina. * Ale w stajence ubogiej, * na sianeczku w ten mróz srogi. * W kamiennym żłóbeczku zimno A ty Mu jak służysz? Żałość Mu zadajesz, * gdy za Jego dobroć czartu się oddajesz. * Porzuć twoje złe nałogi! * Jezusowi łzy na nogi * wylewaj serdecznie, będziesz żył z Nim wiecznie! 1. A wczora z wieczora, * a wczora z wieczora, z niebieskiego dwora, * z niebieskiego Przyszła nam nowina, * przyszła nam nowina, Panna rodzi Syna, * Panna rodzi Boga prawdziwego, * Boga prawdziwego, nieogarnionego, * Za wyrokiem Boskim, * za wyrokiem Boskim, w Betlejem żydowskim, * w Betlejem Pastuszkowie mali, * pastuszkowie mali w polu wtenczas spali, * w polu wtenczas Gdy anioł z północy, * gdy anioł z północy światłość z nieba toczy, * światłość z nieba toczy,7. Chwałę oznajmując, * chwałę oznajmując, szopę pokazując, * szopę pokazując;8. Chwałę Boga tego, * chwałę Boga tego, dziś nam zrodzonego, * dziś nam zrodzonego:9. „Tam Panna Dzieciątko, * tam Panna Dzieciątko, miłe Niemowlątko, * miłe Niemowlątko10. Uwija w pieluszki, * uwija w pieluszki. Pośpieszcie pastuszki, * pośpieszcie pastuszki!”.11. Natychmiast pastuszy, * natychmiast pastuszy śpieszą z całej duszy, * śpieszą z całej Weseli bez miary, * weseli bez miary niosą z sobą dary, * niosą z sobą 1. Ach, ubogi żłobie, * cóż ja widzę w tobie? * = Droższy widok niż ma niebo, * w maleńkiej Zbawicielu drogi, * takżeś to ubogi! * = Opuściłeś śliczne niebo, * obrałeś Czyżeś nie mógł sobie * w największej ozdobie * = obrać pałacu drogiego, * nie w tym leżeć żłobie?4. Gdy na świat przybywasz, * grzechy z niego zmywasz. * = A na zmycie naszych złości, * gorzkie łzy Na twarz upadamy, * czołem uderzamy, * = witając Cię w tej stajence * między Zmiłuj się nad nami, * obmyj z grzechów łzami. * = Przyjmij serca te skruszone, * które Ci 1. Ach, witajże, pożądana perło droga z nieba, * gdy świat cały upragniony anielskiego chleba! * W ciele ludzkim Bóg jest skryty * na pokarm ludziom obfity; * Ciałem karmi, Krwią napoi, * by człowieka w chwale swojej * między wybranymi Czyliż nie dość, Boskie Dziecię, żeś na świecie z nami, * ale jeszcze zimno cierpisz między bydlętami! * Malusieńki Jezu w żłobie, * co za wielka miłość w Tobie! * Czyliż nie są wielkie dziwy: * w ciele ludzkim Bóg prawdziwy * przyszedł na zbawienie człowieka?3. Niech Ci Jezu, będą dzięki za Twe Narodzenie, * bo przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie. * Miłość, która to sprawiła, * iż Cię do nas sprowadziła, * niech swą iskrą nas zapali, * abyśmy Cię miłowali * teraz i bez końca w 1. Anieli w niebie śpiewają, * Bogu cześć, chwałę oddają; * wesele opowiadają, * wszemu światu znać dawają. * Narodził się nam Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. * Już Izajasz prorokował, * że się z Panny narodzić miał. * Otóż się nam już narodził, * by świat z grzechów wyswobodził. * Anioł pasterzom objawił, * że się na świat Jezus zjawił. * W Betlejem, żydowskim mieście, * tam się do Niego pośpieszcie; * leży w żłobie łzy roniący * Zbawiciel nasz wszechmogący. * Wdzięczna to nowina była, * Panna Syna porodziła. * Śpiewajmyż Mu nowe pienie * za to Jego narodzenie. * Cześć, chwała na wysokości, * pokój ludziom na niskości; * niech Bóg pochwalony będzie * w niebie, na ziemi i wszędzie. * 1. Anioł Pański, otoczony światłością dokoła, * objawia się dziś pastuszkom i tak do nich woła:Refren: Wraz, wraz, pasterze, grajcie wdzięcznie na lirze. * Do Betlejem śpieszcie, Dzieciątko ucieszcie, Narodził się wam Zbawiciel z dawna pożądany, * który skruszy moc czartowską i piekła kajdany. Ten jest Synem Najwyższego, równy Ojcu w Bóstwie, * dziś dla waszego zbawienia rodzi się w ubóstwie. On wam jeszcze w tym żywocie da łaski obfite, * a po śmierci w chwale swojej szczęście nieprzeżyte. 1. Anioł pasterzom mówił: * „Chrystus się wam narodził * w Betlejem, nie bardzo sławnym mieście, * narodził się w ubóstwie * Pan wszego stworzenia”.2. Chcąc się dowiedzieć tego * poselstwa wesołego, * bieżeli do Betlejem skwapliwie, * znaleźli Dziecię w żłobie, * Maryję z Taki Pan chwały wielkiej * uniżył się Wysoki; * pałacu kosztownego żadnego * nie miał zbudowanego, * Pan wszego stworzenia!4. O, dziwne narodzenie, * nigdy nie wysłowione: * poczęła Panna Syna w czystości, * porodziła w całości * panieństwa Już się ono spełniło, * co pod figurą było: * Arona różdżka ona zielona * stała się nam kwitnąca * i owoc Słuchajcież Boga Ojca, * jako wam Go zaleca: * ten Ci jest Syn najmilszy, jedyny, * w raju wam obiecany, * Tego wy Bogu bądź cześć i chwała, * która by nie ustała, * jak Ojcu, tak i Jego Synowi * i Świętemu Duchowi, * w Trójcy 1. Bóg się rodzi, moc truchleje, * Pan niebiosów obnażony! * Ogień krzepnie, blask ciemnieje, * ma granice nieskończony! * Wzgardzony, okryty chwałą! * Śmiertelny, Król nad wiekami!Refren: A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między Cóż masz, niebo, nad ziemiany? * Bóg porzucił szczęście twoje. * Wszedł między lud ukochany, * dzieląc z nim trudy i znoje. * Niemało cierpiał, niemało, * żeśmy byli winni sami. W nędznej szopie urodzony, * żłób Mu za kolebkę dano. * Cóż jest, czym był otoczony? * Bydło, pasterze i siano. * Ubodzy! Was to spotkało, * witać Go przed bogaczami. Potem i króle widziani * cisną się między prostotą, * niosąc dary Panu w dani: * mirrę, kadzidło i złoto. * Bóstwo to razem zmieszało * z wieśniaczymi ofiarami. Podnieś rękę, Boże Dziecię, * błogosław ojczyznę miłą! * W dobrych radach, w dobrym bycie * wspieraj jej siłę swą siłą, * dom nasz i majętność całą * i wszystkie wioski z miastami. 1. Bóg się z Panny narodził, * by ludzi Tego dnia wesołego, narodzenia Bożego, * weselmy się, radujmy się, Bogu cześć Rozkwitła się lilija, * nieskażona Maryja. Porodziła nam Syna: * o, wesoła nowina! Aniołowie śpiewają, * Bogu chwałę oddają. Pasterze w nocnej dobie * witają Go we żłobie. Trzej Królowie z darami * śpieszą i z pokłonami. O ludu chrześcijański, * śpiewaj chwałę w dzień Pański. 1. Chryste, zbawienie ludzkości * i Synu Ojca jedyny, * Ciebie On zrodził przedziwnie * przed wszelkich bytów Tyś chwały Jego odblaskiem * i wieczną świata nadzieją, * usłysz więc nasze wołanie * ze wszystkich ziemi zakątków!3. Wspomnij, że niegdyś przyjąłeś * śmiertelną postać człowieka, * rodząc się z łona czystego * Niepokalanej Dzień, który do nas powraca * przez roku stałe nawroty, * świadczy, że z Ojca stolicy * przyszedłeś, aby nas Niebo i lądy z morzami, * i to, co w nich się znajduje, * Ojca wysławia z radością, * gdyż On Cię posłał na Także i my, których, Panie, * swej krwi obmyłeś strumieniem, * nowym Cię hymnem wielbimy * w rocznicę Twoich Jezu zrodzony z Maryi, * niech Tobie z Ojcem i Duchem * chwałę i cześć bezgraniczną * oddaje wszelkie stworzenie. 1. Cicha noc, święta noc! * Pokój niesie ludziom wszem, * a u żłóbka Matka Święta * czuwa sama uśmiechnięta * nad Dzieciątka snem, * nad Dzieciątka Cicha noc, święta noc, * pastuszkowie od swych trzód * biegną wielce zadziwieni * za anielskich głosem pieni, * gdzie się spełnił cud, * gdzie się spełnił Cicha noc, święta noc, * narodzony Boży Syn, * Pan Wielkiego Majestatu * niesie dziś całemu światu * odkupienie win, * odkupienie 1. Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje, * i jako słońce niebo jaśnieje?Refren: Chrystus, Chrystus nam się narodził, * aby nas od piekła Dlaczego dzisiaj, Boży aniele, * ogłaszasz ludziom wielkie wesele? Czemuż pasterze do szopy śpieszą * i podarunki ze sobą niosą? Dlaczego gwiazda nad podziw świeci * i przed Królami tak szybko leci? 1. Do Betlejemu pełni radości * śpieszmy powitać Jezusa małego; * który dziś dla nas cudem miłości * zstąpił na ziemię z nieba Śpieszmy więc, śpieszmy, On na nas woła. * On na to przyszedł, ażeby nas zbawił. * Otoczmy żłóbek Jego dokoła, * aby nas rączką swą Niechaj z serc naszych znikną ciemności, * otwórzmy do serc Jezusowi wrota; * niech w nich to Boskie Dziecię zagości * i do wiecznego poświęci Witaj nam, witaj, Panie nasz drogi! * My Ci składamy cześć i hołd pod nogi. * Daj nam, abyśmy tu łask doznali, * z Tobą na wieki w niebie 1. Do szopy, hej, pasterze, do szopy, bo tam cud. * Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki Śpiewajcie, aniołowie, pasterze grajcie Mu, * kłaniajcie się królowie, nie budźcie Go ze Padnijmy na kolana, to Dziecię to nasz Bóg. * Witajmy swego Pana, wdzięczności złóżmy dług. O Boże niepojęty, kto pojmie miłość Twą? * Na sianie wśród bydlęty masz tron i służbę swą. On Ojcu równy w Bóstwie opuszcza niebo swe, * a rodzi się w ubóstwie i cierpi wszystko złe. 1. Dzieciątko się narodziło, * wszystek świat Wesoła nowina, * powiła nam Syna, * Maryja!2. Wzięło na się człowieczeństwo, * co pokryło Jego Bóstwo. Trzej Królowie przyjechali, * dary trojakie Mu dali. Przynieśli Mu dary, oto: * mirrę, kadzidło i złoto. Na to Boże narodzenie, * wesel się, wszystko stworzenie. Świętą Trójcę wysławiajmy, * Bogu cześć i chwałę dajmy. 1. Dzień to jest dziś wesela królewskiej rodziny. * Król się ludziom narodził z Maryi bez winy. * Dziecię dziwnej cudności, wdzięczne, pełne słodkości, * w człowieczej istności, * które nieocenione, ani też wysłowione, * w Boskiej Anioł w nocy pasterzom, którzy trzody strzegli, * o tym Królu powiadał, by do stajni biegli: * „W stajni leży to Dziecię, tam je w żłobie znajdziecie, * powite w pieluszki; * Ten aniołom panuje, wszystkim ludziom króluje; * śliczny, choć malutki”.3. Chryste, któryś nas stworzył Boskimi sprawami, * dla nas chciał się narodzić i zamieszkać z nami, * spraw w nas serce nabożne, odpuść złości niezbożne, * nie chciej zatracenia. * Odkupionych z miłości prowadź do swych radości, * naszego 1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina, * że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, * anieli grają, króle witają, * pasterze śpiewają, bydlęta klękają, * cuda, cuda Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje * i Józef Święty, i Józef Święty Ono pielęgnuje. Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi, * przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi. I Trzej Królowie, i Trzej Królowie od wschodu przybyli * i dary Panu, i dary Panu kosztowne złożyli. Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my przywitać Jezusa, * Króla nad króle, Króla nad króle uwielbić Chrystusa. Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon dziś, nasz wieczny Panie, * któryś złożony, któryś złożony na zielonym sianie. Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony, Boże nieskończony, * sławimy Ciebie, sławimy Ciebie, Boże niezmierzony. 1. Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi, * ciemna noc w jasności promienistej brodzi. * Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują:Refren: „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.2. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli, * aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, * bo się narodził Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. „O niebieskie Duchy i posłowie nieba, * powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba; * bo my nic nie pojmujemy, * ledwo od strachu żyjemy”. „Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, * w pieluszki powite, w żłobie położone; * oddajcie Mu pokłon boski, * On osłodzi wasze troski”. A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli, * zaraz do Betlejem śpieszno pobieżeli * i zupełnie tak zastali, * jak anieli im zeznali. A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia, * iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia, * padli przed Nim na kolana * i uczcili swego Pana. Wreszcie kiedy pokłon Panu już oddali, * z wielką wesołością do swych trzód wracali, * że się stali być godnymi * Boga widzieć na tej ziemi. 1. Jezusa narodzonego wszyscy witajmy; * Jemu po kolędzie dary wzajem Oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, * skłaniajmy swe czoło Panu Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie, * że to Bóg i człowiek prawy leży na sianie. Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję, * że Go będziem widzieć w niebie, mówiąc to śmiele. Oddajmy za mirrę miłość na dowód tego, * że Go nad wszystko kochamy, z serca całego. Przyjmij, Jezu, na kolędę te nasze dary, * przyjmij serca, dusze nasze za swe Byśmy kiedyś w niebie posiąść mogli Ciebie, * posiąść mogli Ciebie na wieki 1. Mizerna cicha, stajenka licha, * pełna niebieskiej chwały; * = oto leżący, przed nami śpiący * w promieniach Jezus Nad Nim anieli w locie stanęli * i pochyleni klęczą, * = z włosy złotymi, skrzydły białymi, * pod malowaną Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie, * cały świat orzeźwiony; * = Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, * Bóg-Człowiek tu wcielony!4. I oto, mnodzy ludzie ubodzy * radzi oglądać Pana. * = Pełni natchnienia, pewni zbawienia, * upadli na Długo czekali, długo wzdychali, * aż niebo rozgorzało; * = piekło zawarte, niebo otwarte, * Słowo się Ciałem Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości, * skończony czas niedoli! * = On daje siebie, chwała na niebie, * mir ludziom dobrej 1. Na Boże narodzenie * aniołów ucieszenie, * gdy z weselem śpiewają, * Bogu cześć, chwałę Panna Syna powiła, * Chrystusa porodziła, Panną będąc jak Pasterzom to wesele * przyniósł anioł, że w ciele * Bóg się ludziom narodził, * z grzechu ich oswobodził. Trzej Królowie przybyli, * darami Go uczcili, * jako Pana swojego, * Zbawcę rodu ludzkiego. Gwiazda się pojawiła, * co królów prowadziła. * Prowadząc, im świeciła, * gdzie Panna z Synem była. Z Bożego narodzenia * wznawiajmy dziękczynienia, * nieustannie śpiewając, * Bogu cześć, chwałę dając. 1. Narodził się nam Zbawiciel, * Jezus Chrystus Odkupiciel, * w Betlejem, żydowskim mieście, * z Panny Maryi Maryja, Panienka czysta, * porodziła Jezu Chrysta; * Tegoż w pieluszki powiła * a do żłobu Gdy pasterze w nocy paśli, * stanął przy nich anioł jasny. * Widząc taką jasność Boską, * bali się trwogą Rzekł im anioł: „Nie bójcie się, * ale się z tego weselcie! * Narodził się Zbawiciel wam, * który nazwan Chrystus Pan”.5. Tedy anieli śpiewali, * a wielkim głosem wołali: * „Chwała Bogu z takiej łaski * w niebie na wysokości!”.6. Chwała, chwała, Chryste, Tobie * z Ojcem, z Duchem Świętym w niebie, * żeś się dla nas tak uniżył, * a lud swój 1. Niechaj będzie głośno wszędzie, z narodzenia Pana, * niech stworzenie wyda pienie, witając Hetmana. * Witaj, Jezu Zbawicielu, * witaj, nasz Odkupicielu, * witaj, witaj, nasz Niech brzmią głosy pod niebiosy, niech muzyka płynie; * z aniołami, mieszkańcami w niebieskiej krainie. * Witaj, z Panny narodzony, * witaj, w żłobie położony, * witaj, witaj, nasz Zbawco!3. Kto więc zdoła, niech wesoła brzmi z ust jego chwała * Jezusowi Chrystusowi, a niech będzie stała! * I Maryi wsze stworzenie * niech zanuci głośne pienie: * witaj, witaj, Maryjo! 1. Niepojęte dary dla nas daje * dzisiaj z nieba Ojciec łaskawy, * gdy się wieczne Słowo Ciałem staje, * mocą swojej cudownej sprawy. * Nędze świata precz odmiata, * a płaczliwe jęczenia * w dźwięków głosy pod niebiosy * i w wesele zamienia; * skąd dziś wszyscy weseli * wyśpiewują anieli:Refren: „Niechaj chwała Bogu będzie w niebie, * a na ziemi pokój ludowi!”.2. Patriarchów świętych upragnione * spełniły się oczekiwania, * kiedy Słowo z Panny narodzone * dopełniło wszystkich żądania. * Gwiazda nowa Jakubowa * wypuściła promienie, * ciemne błędy gasząc wszędy, * światła czyni zjawienie. * Skąd dziś każdy z anioły * wyśpiewuje wesoły: Już prorockich przepowiedzeń skutki * odmieniły świat cały mile. * Oddalając uprzykrzone smutki, * przywróciły wesołe chwile. * Wszędy echo brzmi z pociechą, * że z daru Zbawiciela * upewnienie o zbawienie * dopełniło wesela. * Więc z niebieskimi szyki * wydajmy dziś okrzyki: Niebo dzisiaj z ziemią połączone, * wyśpiewuje wdzięczności pienie. * Dzięki Bogu czyni nieskończone * za zjawione ludziom Zbawienie. * Radość nasza z Mesyjasza * i wszystkiemu stworzeniu, * że Pan chwały śmierci strzały * skruszył w swym narodzeniu. * Brzmijże, świecie, wesoło, * wydaj rozgłos wokoło: Aby człowiek Bogiem był nazwany, * Jego postać Bóstwo przybrało. * By nie brząkał niewoli kajdany, * Słowo Ojca Ciałem się stało. * Sługa z Pana, ach, odmiana! * Niesłychane przykłady, * by z wdzięczności dla miłości * człowiek w Boga szedł ślady. * Więc niech pienia odgłosy * idą aż pod niebiosy: 1. O Gwiazdo Betlejemska, zaświeć na niebie mym! * Tak szukam cię wśród nocy, tęsknię za światłem twym. * Zaprowadź do stajenki, leży tam Boży Syn, * Bóg Człowiek z Panny Świętej, dany na okup O nie masz Go już w szopce, nie masz Go w żłóbku tam! * Więc gdzie pójdziemy Chryste? Gdzie się ukryłeś nam? * Pójdziemy przed ołtarze wzniecić miłości żar * i hołd Ci niski oddać: to jest nasz wszystek Ja nie wiem, o mój Panie, któryś miał w żłobie tron, * czy dusza moja biedna milsza Ci jest, niż on. * Ulituj się nade mną, błagać Cię kornie śmiem, * gdyś stajnią nie pogardził, nie gardź i sercem 1. O Jezu, nasz Zbawicielu, * jedyny Odkupicielu, * przed wieki z Ojca zrodzony, * z Matki w czasie narodzony!2. Śliczna Ojcowska jasności, * nadziejo ludzkiej słabości! * Skłoń uszy Twe litościwe * na prośby nasze Wspomnij, Zbawicielu, sobie, * żeś naszej ludzkiej osobie * równe ciało wziął z Rodzicy, * Niepokalanej To dzień Twego narodzenia * do wszego mówi stworzenia, * żeś sam z tronu Ojcowskiego * przyszedł dla zbawienia Przeto dziś niebo wykrzyka, * wesołość z morza wynika, * ziemia z niezmierną radością * cieszy się Twą My też, przez Cię odkupieni * i Krwią Twoją oczyszczeni, * pamiątkę dziś w nowym pieniu, * czynim Twemu Bądź, Jezu, wiecznie chwalony, * z Panny czystej narodzony. * Wieczna chwała Ojcu Twemu * i z Nim Duchowi 1. Od bram dalekich wschodu słońca * aż po granice kręgu ziemi, * sławimy dziś Chrystusa Króla * z Maryi dla nas Potężny Stwórca wszystkich rzeczy * doczesną przyjął postać sługi, * by w ludzkim ciele zbawić ludzi * i nie zatracić swoich W nietknięte łono Świętej Panny * zstąpiła z nieba pełnia łaski, * a Ona odtąd dźwiga w sobie * nieznaną jeszcze Dziewicze Serce już się stało * świątynią Boga Najwyższego, * i Ta, co męża nie zaznała, * poczęła słowem Narodził się zapowiedziany * przez archanioła zwiastowanie * i Jego poznał Jan zamknięty * w żywocie matki swej, Na sianie Bóg się dał położyć * nie gardząc nędznym stajni żłobem, * i Ten, co żywi rzesze ptaków, * drobiną mleka był Weselą się anielskie chóry, * śpiewając Bogu hymn radości; * pasterzom się ukazał Pasterz, * którego mocą świat Wielbimy Ciebie, Panie Jezu, * zrodzony przez Dziewicę czystą, * niech będzie Tobie razem z Ojcem * i Duchem Świętym wieczna chwała. 1. Pan z nieba i z łona Ojca przychodzi, * oto się z Maryi dziś Jezus rodzi; * łaski przynosi temu, kto prosi, * odpuszcza grzechy, daje pociechy. * O Panie nasz święty, cud niepojęty!2. Przystąpmy do Tego z swymi prośbami, * którego oczęta spłynęły łzami. * Niech łaska, Boże, Twoja wspomoże, * zlituj się, Panie, oddal karanie * od nas grzesznych ludzi, gdy trąba zbudzi!3. Pamiętaj na dobroć. Co się to stało, * żeś przyjął z Maryi, Bóg, ludzkie ciało? * Panna nosiła, Panna powiła, * prości pasterze czcili Cię szczerze, * monarchy witali, gdy Cię O Panie, Tyś z Ojca, Tyś światło z Boga! * Ubogiś i Twoja Matka uboga. * Te czynią kroki Boskie wyroki, * aby stworzony człowiek korony * dostąpił przez Ciebie i mieszkał w 1. Pasterze mili, coście widzieli? * Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego, * Syna Bożego, Syna Co za pałac miał, * gdzie gospodą stał? * Szopa bydłu przyzwoita * i to jeszcze źle pokryta, * pałacem była, pałacem Jakie łóżeczko * miał Paniąteczko? * Marmur twardy, żłób kamienny, * na tym depozyt zbawienny * spoczywał łożu, spoczywał Co za obicie * miało to Dziecię? * Wisząc spod strzech pajęczyna * Boga oraz Matki Syna * obiciem była, obiciem W jakiej odzieży * Pan nieba leży? * Za purpurę, perły drogie * ustroiła go w ubogie * pieluszki nędza, pieluszki Jakieście dary * dali, ofiary? * Sercaśmy własne oddali, * a odchodząc poklękali, * czołem Mu bili, czołem Mu 1. Pójdźmy wszyscy do stajenki, * do Jezusa i Panienki! * = Powitajmy Maleńkiego * i Maryję Matkę Witaj, Jezu ukochany, * od patriarchów czekany, * = od proroków ogłoszony, * od narodów Witaj, Dzieciąteczko w żłobie, * wyznajemy Boga w Tobie. * = Coś się narodził tej nocy, * byś nas wyrwał z czarta Witaj, Jezu nam zjawiony; * witaj, dwakroć narodzony, * = raz z Ojca przed wieków wiekiem, * a teraz z Matki Któż to słyszał takie dziwy? * Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, * = Ty łączysz w Boskiej Osobie * dwie natury różne O szczęśliwi pastuszkowie, * któż radość waszą wypowie! * = Czego ojcowie żądali, * wyście pierwsi O Jezu, nasze kochanie, * czemu nad niebios mieszkanie * = przekładasz nędzę, ubóstwo * i wyniszczasz swoje Bóstwo?8. Miłości to Twojej dzieło * z miłości początek wzięło. * = Byś nas zrównał z aniołami, * poniżasz się między Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, * niech Cię kochamy nad życie; * = niech miłością odwdzięczamy * Miłość, której Święta Panno, Twa przyczyna * niech nam wyjedna u Syna, * = by to Jego narodzenie * zapewniło nam 1. Przybądźcie tu z wiarą i radością wielką, * przybądźcie, przybądźcie do Betlejem. * Oto Dzieciątko z Bożą Rodzicielką!Refren: Pokłońmy się Królowi, * Królowi anielskiemu, * dziś nam narodzonemu, * pokłońmy Pasterze przybiegli, zostawiwszy trzody, * pokornie przed żłóbkiem stanęli wraz. * Śpieszmy za nimi, pośpieszcie, narody! Blask wiecznej światłości Ojca przedwiecznego, * w maleńkim Dzieciątku jawi się nam. * Boga uczcijmy w żłobie złożonego! Bóg dla nas leżący na ubogim sianie * tak słodko przemawia do naszych serc. * Widząc tę miłość, któż zimnym zostanie? 1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, * grając skocznie Dzieciąteczku na Chwała na wysokości, chwała na wysokości, * a pokój na ziemi!2. Oddawali swe ukłony w pokorze * Tobie z serca ochotnego, o Boże! Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, * których oni nie słyszeli, jak żywi. I anieli gromadami pilnują, * Panna czysta wraz z Józefem piastują. Poznali Go Mesyjaszem być prawym, * narodzonym dzisiaj Panem łaskawym. My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy * i z całego serca wszyscy kochamy. 1. Przystąpmy do szopy, uściskajmy stopy Jezusa maleńkiego, * który swoje Bóstwo wydał na ubóstwo dla zbawienia naszego. * Zawitaj, Zbawco narodzony z przeczystej Panienki, * gdzie berło, gdzie Twoje korony, * gdzie berło, gdzie Twoje korony, * Jezu Ten, co wszechświat dzierży, w żłobie dzisiaj leży, ludzkiej pomocy czeka. * Jezus, Bóg wcielony, w żłobie wyniszczony dla zbawienia człowieka. * O Boże, bądźże pochwalony za Twe narodzenie! * Racz zbawić ludzki ród zgubiony, * racz zbawić ludzki ród zgubiony, * daj duszy 1. Raduj się, ziemio! Gość z nieba przychodzi, * co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi: * synów Adama z czartowskiej niewoli * wyrwie, Raduj się, ziemio! Śpiewaj z aniołami, * wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami: * już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, * lecz tronem Raduj się, ziemio! Oto światło wschodzi, * które każdego, co na świat przychodzi, * blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy * ciemność i Raduj się, ziemio! Masz Króla u siebie, * Pana, co włada na ziemi i w niebie: * Królestwo Jego końca mieć nie będzie, * gdy tron Raduj się, ziemio! Witaj Tego Pana * i ludy wszystkie zegnijcie kolana: * bo wam przynosi przez swe narodzenie * wieczne 1. Rozkwitnęła się lilija, * a ta jest Panna Maryja! * Zrodziła nam Syna, * wesoła dla wszystkich nowina!2. Złożyła Go na sianeczku, * w lichej stajence w żłóbeczku. * Pokłon Mu oddała, * jak Boga swojego O Święta Bogarodzico, * o Przenajświętsza Dziewico! * Tyś różdżka z Jessego, * dałaś kwiat zapachu Niezmazanaś grzechu plamą, * stałaś się niebieską bramą, * przez którą Bóg wchodzi, * gdy się nam na ten świat dziś 1. Serca ludzkie się radują, * biją szczęściem jak te dzwony. * Przyszedł na świat Bóg Zbawiciel, * Pan nasz z niebios, Zaśpiewajmy wszyscy razem * Jezusowi w stajeneczce, * zaśpiewajmy jak najpiękniej naszej Świętej Słowo Boże się spełniło, * świat od grzechów odkupiony. * Przyszedł na świat Bóg Zbawiciel, * Pan nasz z niebios, objawiony. 1. Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść! * Król Narodów, Boży Syn pokój niesie, zmazę win. * Radość i wesołe pienie niech ogarnie dziś stworzenie, * aniołowie głoszą wszem: „Chrystus zrodzon w Betlejem!”. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!2. Niebios Król, ten wieczny Pan idzie do nas dać się sam, * odkupieńczą niesie moc, która zgładzi grzechu noc. * Ten, co matkę ma Dziewicę, Pannę Tę, Bogurodzicę. * Zbawić: to jest Jego cel; Jezus nasz, Emmanuel. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!3. Przyjdź, Pokoju Książę, przyjdź! Do serc naszych prędko wnijdź. * Zechciej w duszach pośród nas być po ostateczny czas. * Bądź nam słodkim ukojeniem w ciężkich chwilach odetchnieniem. * I podporą w smutne dnie, przewodnikiem w śmierci śnie. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!4. Witaj nam, o Królu cny, niesiesz z sobą nowe dni! * Tyś jest Światłość, Prawdy moc, Ty rozświecisz grzechu noc. * Tyś zesłany na zbawienie, błędów ludzkich odkupienie, * Tyś jest Panem, Zbawco nasz, dnia nowego światło znasz! * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść! 1. Tryumfy Króla Niebieskiego * zstąpiły z nieba wysokiego. * Pobudziły pasterzów, * dobytku swego stróżów, * śpiewaniem, śpiewaniem, Chwała bądź Bogu w wysokości, * a ludziom pokój na niskości. * Narodził się Zbawiciel, * dusz ludzkich Odkupiciel * na ziemi, na ziemi, na Zrodziła Maryja Dziewica, * wiecznego Boga bez rodzica, * by nas z piekła wybawił, * a w niebieskich postawił * pałacach, pałacach, Pasterze w podziwieniu stają, * tryumfu przyczynę badają, * co się nowego dzieje, * że tak światłość jaśnieje, * nie wiedząc, nie wiedząc, nie Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, * swej trzody w polu odbieżeli, * śpiesząc na przywitanie * do betlejemskiej stajni * Dzieciątka, Dzieciątka, Niebieskim światłem oświeceni, * pokornie przed Nim uniżeni, * Bogiem Go być prawdziwym * z serca afektem żywym * wyznają, wyznają, I które mieli z sobą dary * Dzieciątku dają na ofiary: * „Przyjmij, o Narodzony, * nas i dar przyniesiony * z ochotą, z ochotą, z ochotą”.8. A potem Maryi cześć dają, * za Matkę Boską Ją uznają. * Tak nas uczą przykładem, * jak iść mamy ich śladem * statecznie, statecznie, 1. W żłobie leży, któż pobieży * kolędować Małemu, * Jezusowi Chrystusowi, * dziś nam narodzonemu? * Pastuszkowie, przybywajcie, * Jemu wdzięcznie przygrywajcie, * jako Panu My zaś sami z piosneczkami * za wami pośpieszymy. * A tak Tego Maleńkiego * niech wszyscy zobaczymy. * Jak ubogo narodzony, * płacze w stajni położony, * więc Go dziś Naprzód tedy niechaj wszędy * zabrzmi świat w wesołości, * że posłany nam jest dany * Emmanuel w niskości. * Jego tedy przywitajmy, * z aniołami zaśpiewajmy: * „Chwała na wysokości”.4. Witaj, Panie, cóż się stanie, * że rozkosze niebieskie * opuściłeś, a zstąpiłeś * na te niskości ziemskie? * „Miłość moja to sprawiła, * by człowieka wywyższyła * pod nieba empirejskie”. 1. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, * niebieską Dziecinę ze mną Jak miła ta nowina! * Mów, gdzie jest ta Dziecina? * Byśmy tam pobieżeli i Bogu chwałę wznoszą na wysokości, * pokój ludziom głoszą duchy światłości. Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, * pokłonem uczciła to Niemowlątko. Którego zrodziła, Bogiem uznała, * i Panną, jak była Panną została. Królowie na wschodzie już to poznali * i w judzkim narodzie szukać jechali. Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, * do szopy w Betlejem zaprowadziła. Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. * Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego!Refren: Jak miła to nowina! * Już wiemy, gdzie Dziecina. * Wszyscy tam pobieżymy i 1. Witaj, Jezu ukochany, * na zbawienie nasze dany! * Witaj, małe Dzieciąteczko, * witaj, śliczne Paniąteczko. * Witaj, Jezu, witaj, Jezu!2. Witaj, z dawna pożądany, * od proroków obiecany! * Już się to wszystko spełniło, * co pod tajemnicą było, * wypełniło, Witaj, drogi Zbawicielu, * Witaj, nasz Odkupicielu! * Wielka to pociecha nasza, * gdy widzimy Mesyjasza * prawdziwego, Ach dobroci niesłychana, * ach miłości niewidziana! * Cóż ja widzę, ach mój Boże, * żłób majestat, żłób Twe łoże. * Witaj, Jezu!, witaj, Jezu! 1. Witajmy Jezusa nam narodzonego, * w ubogiej stajence, w żłobie złożonego; * który leży bez odzieży, * z zimna drżący Wszechmogący, * Bóg Niewinny Baranku, Boże Stwórco świata, * idziesz z nieba do nas, boś nasza zapłata. * Witaj, Panie i kochanie, * ludu Twego mizernego * Zbawicielu!3. Pobłogosław, Jezu, nas, lud Twój ubogi, * ciesz, wspomagaj, ratuj, oddal gniew Twój srogi; * a my Ciebie tu i w niebie * niech wielbimy i chwalimy * na wiek wieków! 1. Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły. * Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. * Radość ludzi wszędzie słynie. * Anioł budzi przy dolinie * pasterzy, co paśli pod borem Wypada wśród nocy ogień z obłoku. * Dumają pasterze w takim widoku. * Każdy pyta: „Co się dzieje? * Czy nie świta? Czy nie dnieje? * Skąd ta łuna bije, tak miła oku?”.3. Ale gdy anielskie głosy słyszeli, * zaraz do Betlejem prosto bieżeli. * Tam witali w żłobie Pana, * poklękali na kolana * i oddali dary, co z sobą Odchodzą z Betlejem pełni wesela, * że już Bóg wysłuchał próśb Izraela, * gdy tej nocy to widzieli, * co prorocy widzieć chcieli, * w ciele ludzkim Boga i I my z pastuszkami dziś się radujmy, * chwałę z aniołami wraz wyśpiewujmy, * bo ten Jezus, z nieba dany, * weźmie nas między niebiany, * tylko Go z całego serca miłujmy! 1. Z nieba wysokiego Bóg zstąpił na ziemię, * ażeby do nieba wywiódł ludzkie plemię. * Bierze osobę Dzieciny, * opłakuje ludzkie winy, * Syn Boga Zniża swój majestat Król całego świata, * opuszcza tron nieba, a z ludźmi się brata. * Bóg niezmierny, w żłóbku mały, * zapomina Bóstwa, chwały, * by świat zbawił Mieści się we żłobie Nieograniczony, * w pieluszki spowity, na sianku złożony. * Choć Mu zimno, nie narzeka,* chętnie cierpi dla człowieka, * łez pokutnych Pośpiesz więc, grzeszniku, Dziecina cię wzywa. * Łatwy masz do szopy przystęp, gdzie spoczywa. * Wszak nie grozi, ani łaje, * ale rączki ci podaje. * Odmień obyczaje!5. Zbawienie jest twoje w ręku tej Dzieciny, * proś tylko ze łzami, odpuści ci winy. * Patrz, na rączkach ma powicie, * karać nie może, bo Dziecię, * tylko dawać 1. Za radosne święta, narodzenia czas, * pieśń dziękczynną Bogu zaśpiewajmy wraz!Refren: Oddajmy cześć Królowi, Panu chwał, Bogu zrodzonemu, co się ciałem stał!2. Anioł rzekł pasterzom: „Rzućcie nocną straż. * W Betlejem ujrzycie Aniołeczka twarz”. Kiedy tam przybiegli, Dziecię spało już, * strzegła Go Maryja, przy Niej Józef stróż. Zamiast kolebeczki miało prosty żłób, * wół i osioł klęczał u Dzieciątka stóp. Także i Trzech Królów promień gwiazdy wiódł, * by narodzin Boga uwielbili cud. Tamten dał Mu złoto, ten kadzideł woń, * trzeci mirrę gorzką, chyląc przed Nim skroń. Pójdźmy i my z nimi do stajenki tam, * a Ty, Boskie Dziecię, pobłogosław nam! 1. Zjawiło się nam dziś coś nowego, * pokój na ten świat przynoszącego, * który głosili i roznosili * anieli, anieli, Chwała bądź Bogu na wysokości, * a ludziom pokój na tej niskości! * Dziwna nowina, zrodziła Syna * Maryja, Maryja, Pasterze zaraz prędko śpieszyli, * aż do Betlejem miasta przybyli. * Tam wraz witali, dary składali * Dzieciątku, Dzieciątku, „Oto przynosim dary dla Ciebie, * nie gardź, lecz przyjmij wszystkich do siebie. * Odpuść nam winy, Synu jedyny * Maryi, Maryi, Maryi”.
do szopy hej pasterze nuty pdf